Το Γιατροσοφι στην "Κωνσταντινουπολη".

Οταν γυριζω στο χωριο μου στον Σταυρο Θεσσαλονικης για γιορτες ή διακοπες ενα απο τα πραγματα που παντα κανω ειναι να παω στο εστιατοριο Κωνσταντινουπολη λιγο εξω απο την Ασπροβαλτα προς τα Βρασνα για ενα περιποιημενο πατσα. Πατσας στα μερη μου εννοειται τα μοσχαρισια εντοσθια (κοιλιτσες/σαρδενι/σκεμπεδες) τα ποδαρακια αν θες πρεπει να το παραγγειλεις λεγοντας "ποδαρακια μονο" ή αναμεικτο το οποιο εχει και ποδι κ εντοσθια. Στα σπιτια (οχι ολα, τα μερακλιδικα μονο ;)) κανουν πατσα μοσχαροκεφαλη και χοιρινο κεφαλι τα οποια ειναι επισης πεντανοστιμα αλλα μπελαλιδικα οσο δεν παει, μπορει να σου παρει και 4 ωρες για το τελικο πιατο.

Αν δεν σου αρεσει ο πατσας το εστιατοριο Κωνσταντινουπολη εχει και μαγειρευτα φαγητα απο λαδερα μεχρι σουτζουκακια σε κοκκινη σαλτσα. Το εστιατοριο ειναι πολλα χρονια στην περιοχη και ιδιαιτερα αγαπητο απο τους καλοφαγαδες της περιοχης και στους φορτηγατζηδες οι οποιοι το τιμουν οταν το δυσκολο δρομολογιο απαιτει ενα νυχτερινο γευμα. Οι ξενυχτηδες και οι ποτες το εχουν στανταρακι και παντα μαλωνουν με τα ωραια καλοντυμενα κοριτσια της περιοχης γιατι οταν πανε "βρωμαει" και "ειναι ελεος" :). Η Κωνσταντινουπολη εχει σελιδα στο facebook και στον ιστο αξιοπρεπεστατης ποιοτητας για ενα εστιατοριο της περιοχης, ριξτε μια ματια εδω να παρετε μια γευση.



Ο καλος πατσας θελει μαστορα να διαλεξει καλα υλικα να ειναι σχολαστικος με την καθαριοτητα και το τελικο αποτελεσμα ειναι πραγματικο εδεσμα, ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω οταν καποιος λεει δεν μου αρεσει γιατι "βρωμαει" ή ειναι "γλοιωδης στην υφη" την στιγμη που τα λαδια απο τα φαστφουνταδικα μου γυρνανε τα εντερα και η υφη των κρεατων ειναι  πολλες φορες τοσο παραξενη που ειναι μη βρωσιμη. Με λιγα λογια θελω να πω οτι θα προτιμουσα αυθεντικο φαγητο με παραξενη υφη παρα κατι επεξεργασμενο τοσο ωστε να μην μου προσφερει τιποτα σαν τροφη.

Πηρα λοιπον τον φιλο Θεοφιλο που επισης γουσταρει πατσαδικο με μπολικο μπουκοβο και σκορδοστουμπι και χωρις ποτα και μεθυσια διαλεξαμε να φαμε πατσα για βραδυνο. Η εξυπηρετηση ειναι γρηγορη,αμεση και τραχια καθως ειναι ολα ετοιμα απλα θελει το πιατο "στησιμο", μην περιμενετε ευγενιες και τυπους ομως απο το προσωπικο εξαλλου ειναι μαγειρειο και οχι το Fat Duck του Χεστον Μπλουμενταλ.

Ο πατσας ηταν οπως παντα, σταθερα καλος με και ιδια γευση, δειχνοντας οτι η συνταγη κραταει χρονια...εγω τον παραγγελνω "ψιλοχοντρο" ψιλοκομμενα κομματατια για την σουπα και χοντροκομμενα για να πιασει στο δοντι. Βαζω πολυ μπουκοβο και πιπερι και ξυδι, τα στανταρ για πικαντικο στην παλετα μου ειναι εκπαιδευμενα δεν καιγομαι ευκολα πλεον, με τις πρωτες μπουκιες εχω μια ελαφρια κωφωση απο την υπεραιμια στα αυτια που προκαλει η καψαικινη :D. Στην Κωνσταντινουπολη εχει κατι ψωμακια φρεσκα καθε φορα οτι πρεπει για βουτες, αν πεινας πολυ του παει και μια φετα και προς θεου οχι κοκα-κολες,ρετσινες κτλ. εκει πας να γευτεις μοσχαρισια οριτζιναλε γευση και κανενα ποτο/αναψυκτικο δεν εχει θεση. Στο τελος του γευματος νιωθεις μια πληροτητα και μια ευχαριστηση αθλητη που μολις τελειωσε 5 χλμ ταυτοχρονα, κανεις ενα γλυκο υπνο κατσε καλα, απλα δεν τρως πατσα και μετα κανεις σχεδια για περαιτερω εξοδο, ο πατσας ειναι καπακι...τελειωνει την εξοδο.

Για το εστιατοριο και τον πατσα δεν εχει βαθμολογια γιατι σαν ντοπιος δεν θα ειναι αντικειμενικη και γιατι δεν εχει κατι να βαθμολογησεις οταν κατι ειναι θεμελιως λιθος της γαστρονομιας της νυχτας.

Αν δεν εχετε δοκιμασει πατσα η Κωνσταντινουπολη ειναι το μερος που συστηνω.